Jak nauczyliśmy maszyny liczyć i myśleć za nas? Część 24: Historia systemów operacyjnych

autor zdjęcia: HUM Images/Universal Images Group via Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Program General Motors OS został zainstalowany na popularnym w latach 50. XX wieku komputerze IBM 704

Najważniejszym programem w każdym komputerze jest system operacyjny. To on pośredniczy pomiędzy użytkownikiem a wszystkimi programami, które na tym komputerze działają, a z kolei tym programom ułatwia współpracę z całym sprzętem składającym się na system komputerowy (pamięci masowe, drukarki, ekran, klawiatura, myszka, urządzenia sieciowe itp.).

Pierwsze komputery obywały się bez systemu operacyjnego – wszystkim zarządzał program napisany przez użytkownika. Wkrótce jednak stwierdzono, że jest to niewygodne i nieracjonalne, bo w wielu programach trzeba było powtarzać te same fragmenty kodu – np. obsługujące drukarkę. Ponadto takie uruchamianie programów na „gołym” komputerze (bez systemu operacyjnego) nakładało na programistę mnóstwo obowiązków, m.in. związanych z koniecznością „ręcznego” rozmieszczania danych w pamięci. W dodatku sterowanie takim programem (czyli jego komunikacja z użytkownikiem) było bardzo niewygodne.

Pierwsze próby automatyzacji zarządzania komputerem

John Presper Eckert i John Mauchly (konstruktorzy pierwszego elektronicznego komputera o nazwie ENIAC), o których pisałem w jednym z wcześniejszych felietonów, byli na dobrej drodze stworzenia systemu operacyjnego. Gdy założyli w 1949 r. firmę Eckert-Mauchly Computer Corporation (EMCC), przejętą w 1950 r. przez producenta maszyn do pisania Remington Rand, mieli ambicję wytwarzać komputery ogólnego przeznaczenia. Wszystkie wcześniejsze maszyny liczące powstawały na konkretne zamówienie i były dostosowane do potrzeb zamawiającego klienta (na początku głównie wojska), natomiast komputer UNIVAC, opracowany w EMCC i produkowany przez Remington...